Dit gekwetst gevoel,
Dit gevoel van chaos,
want je kan vechten met wat je echt in je hebt.
Het is de liefde in jezelf,
de warmte, het gevoel voor rechtvaardigheid en verantwoordelijkheid.
'k Wens in de poort nu vrede toe aan allen die op weg gegaan
al binnen zijn, of nog op baan, delen in deze mensenstoet.
Mocht je hen zien achter je raam,
pak snel je jas en sluit je aan.
En begin vrolijk mee te dromen:
je ziet vanzelf de poorten staan, het licht
en overal vandaan mensen de muren binnenstromen.
teksten: Linda Opheide en Steven Fuite; afbeelding: Hennie van de Steeg
Deze teksten zijn uit het Requiem van Twijfel en Troost dat Synoidos aan het instuderen is. Op de één of andere manier was ik al getroffen door deze teksten, maar nu zijn ze even concreet geworden.